Termin różnorodność odnosi się do wszystkich cech widocznych i niewidocznych, wrodzonych i nabytych, które powodują, że ludzie różnią się od siebie i są do siebie podobni. Do aspektów związanych z różnorodnością zaliczyć można: płeć, wiek, rasę, pochodzenie etniczne, (nie)pełnosprawność, orientację seksualną, wyznanie, miejsce zamieszkania, język, stan cywilny, wykształcenie, doświadczenie zawodowe czy nawet styl życia. [M. Rawluszko, 2007, s. 28]. Każdy z tych elementów jest czynnikiem potencjalnie dyskryminującym. Stąd, szczególnie w organizacjach biznesowych realizuje się programy związane z zarządzaniem różnorodnością mające na celu wyrównywanie szans w miejscu pracy oraz budowanie wartości zespołu w oparciu o jego różnorodność. Kluczowe jest to, aby każdy czuł, że jest szanowany i równy wobec innych bez względu na to jaki strój nosimy czy gdzie mieszkamy i skąd pochodzimy. Człowiek powinien być rozliczany z efektów swojej pracy na podstawie obiektywnych kryteriów.
Zasada równouprawnienia nie dotyczy tylko miejska pracy. W każdej sytuacji, kiedy dochodzi do spotkania z drugim człowiekiem powinno brać się przede wszystkim po uwagę to kim jest i co sobą prezentuje. Wykluczenie kogoś z grupy znajomych czy dyskryminowanie ze względu na jakiś aspekt jest mało zasadne i logiczne. Różnorodność jest wartością.
